Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Σπισισμός και δικαιώματα των ζώων

Ο όρος σπισισμός προέρχεται από την αγγλική λέξη speciesism (species = είδος) και ουσιαστικά σημαίνει τη διάκριση μεταξύ δύο ειδών, η οποία αποφέρει την εκμετάλλευση του ενός είδους από το άλλο. Πρόκειται, δηλαδή, για μία έννοια παρόμοια με αυτή του ρατσισμού και του σεξισμού. Χρησιμοποιήθηκε επίσημα για πρώτη φορά από τον Βρετανό ψυχολόγο Ρίτσαρντ Ράιντερ το 1973. Κατά βάση χρησιμοποιείται από προασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων οι οποίοι είναι αντίθετοι στην εφαρμογή του όρου.

Η βασική αρχή του κινήματος των δικαιωμάτων των ζώων, τώρα,  είναι ότι τα ζώα αξίζει να ζουν σύμφωνα με τη φύση τους μακρυά από εκμετάλλευση και κακοποίηση. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να φερόμαστε καλά στα ζώα ενώ τα εκμεταλλευόμαστε ή πριν τα σκοτώσουμε για τροφή. Σημαίνει ότι τα ζώα έχουν το δικαίωμα να είναι ελεύθερα από την ανθρώπινη βιαιότητα και εκμετάλλευση όπως ακριβώς κι ο άνθρωπος.

Πρέπει να καταλάβουμε πως ο σεβασμός και η συμπόνια θα πρέπει να εκτείνονται προς όλα τα ζώα που είναι ικανά να νιώσουν πόνο, φόβο, πείνα, δίψα, μοναξιά, απελπισία και συντροφικότητα. Όταν αυτό το καταφέρουμε, φτάνουμε στο συμπέρασμα πως δεν μπορούμε πλέον να υποστηρίζουμε την εργοστασιακή κτηνοτροφία, τα πειράματα σε ζώα και την εκμετάλλευση των ζώων για διασκέδαση.

«Η ζωή είναι ζωή - είτε πρόκειται για μια γάτα, ένα σκυλί ή έναν άνθρωπο. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ γάτας και ανθρώπου. Η ιδέα της διαφοράς είναι ανθρώπινη σύλληψη προς όφελος του ανθρώπου.» -- Sri Aurobindo (ποιητής και φιλόσοφος)

Θα πρέπει να τονίσουμε εδώ, πως δεν πρέπει να μπερδεύουμε το κίνημα για τα δικαιώματα των ζώων (animal rights movement) με το κίνημα της καλής διαβίωσης των ζώων (animal welfare movement). Το τελευταίο αναγνωρίζει τον πόνο των μη ανθρώπινων όντων και προσπαθεί να περιορίσει τις κακουχίες  με "ανθρωπιστικό" τρόπο αλλά δεν έχει ως στόχο την εξάλειψη της κακομεταχείρισης και εκμετάλλευσης των ζώων. Για παράδειγμα, μπορεί να φροντίζουν ώστε οι αγελάδες να έχουν αρκετό χώρο, το κατάλληλο φαγητό, κλπ αλλά δεν έχουν απαραιτήτως ενδοιασμούς όσον αφορά τη σφαγή των ζώων για τροφή αρκεί η σφαγή να γίνεται με τρόπο που να μην προκαλεί τον πόνο των ζώων. Ενώ αντίθετα οι προασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων είναι ενάντιοι και στη σφαγή των ζώων και είναι συνεπώς αυστηρά φυτοφάγοι (vegans).

Όπως και να 'χει, τα ζώα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζουν μια ήρεμη ζωή χωρίς πόνο και δυστυχία, κι όπως έχει τονίσει ο Μαχάτμα Γκάντι «Το μεγαλείο ενός έθνους και η ηθική του πρόοδος μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα του.»






Πηγές:   wikipedia.org

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Μελιτζανοσαλάτα με ταχίνι και καρύδια

Υλικά:

4 μεγάλες μελιτζάνες*
4 περίπου κουταλιές ταχίνι* ολικής άλεσης
καρυδόψιχα* τριμμένη σε μεγάλα κομμάτια
χυμό μισού ή ενός λεμονιού* (ανάλογα πόσο όξινη θέλετε τη σαλάτα)
ελαιόλαδο*  όσο πάρει

* βιολογικό κατά προτίμηση

Εκτέλεση:

  • Πλένουμε καλά τις μελιτζάνες και τις ψήνουμε σε γκριλ για 15 περίπου λεπτά από κάθε μεριά ανάλογα με το μέγεθος της μελιτζάνας. 
  • Αφού δούμε ότι είναι έτοιμες, τις βγάζουμε και τις ξεφλουδίζουμε όσο είναι ζεστές. 
  • Τις αφήνουμε σε ένα στραγγιστήρι φρούτων και λαχανικών για να στραγγίξουν από τα ζουμιά τους.
  • Μόλις δούμε ότι είναι έτοιμες, βάζουμε τις μελιτζάνες στο μούλτι και προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το ταχίνι, και το χυμό μισού λεμονιού. Δουλέψτε τα καλά στο μούλτι για να γίνει μια αφράτη κρέμα. Αν θέλετε επιπλέον λεμόνι προσθέστε και το υπόλοιπο.
  • Προσθέστε το χονδροκομμένο καρύδι και η σαλάτα είναι έτοιμη.
 ΣΗΜ: Μπορείτε να προσθέσετε 2-3 σκελίδες σκόρδο ή να αφαιρέσετε το καρύδι ανάλογα με το γούστο σας.

Η μελιτζανοσαλάτα αυτή μπορεί να συνοδέψει τέλεια ψητές πατάτες. Κόψτε τις ψητές πατάτες στη μέση και βάλτε από πάνω μια καλή δόση μελιτζανοσαλάτας!

Καλή σας όρεξη!

Σπόροι Chia

Chia - ιστορία

Στην προ-Κολομβιανή εποχή ο σπόρος chia ήταν μια από τις τέσσερις βασικές τροφές των πολιτισμών της Κεντρικής Αμερικής. Ήταν λιγότερο σημαντικός από το καλαμπόκι και τα φασόλια, αλλά σημαντικότερος από τον αμάραντο.

Η Tenochtitlan, η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, εισέπραττε ποσότητες σπόρου chia που κυμαινόταν μεταξύ των 5.000 και 15.000 τόνων, ως ετήσιο φόρο από τα κατακτημένα έθνη. Ο σπόρος chia δεν ήταν μόνο τροφή, αλλά χρησιμοποιούνταν επίσης για ιατρικούς λόγους και ως προσφορά στους Θεούς των Αζτέκων.

Η χρήση του chia στις ειδωλολατρικές θρησκευτικές τελετές, ανάγκασε τους Ισπανούς κατακτητές να προσπαθήσουν να εξαφανίσουν αυτόν το σπόρο και να τον αντικαταστήσουν με άλλα είδη που εισήχθησαν από τον "Παλαιό Κόσμο". Οι κατακτητές, ήρθαν πολύ κοντά στην επιτυχία της προσπάθειάς τους για την καταπολέμηση των πρακτικών του "Νέου Κόσμου", όπως αυτή της καλλιέργειας chia, επιβάλλοντάς της δασμούς.

Το καλαμπόκι και τα φασόλια αποτέλεσαν εξαίρεση. "Επέζησαν" από τις προσπάθειες των κατακτητών για την εξαφάνισή τους και έγιναν δύο από τους σημαντικότερους σπόρους παγκοσμίως. Εντούτοις, λόγω της θρησκευτικής χρήσης του, και ίσως επειδή το chia δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις κλιματολογικές συνθήκες της Ευρώπης προκειμένου να καλλιεργηθεί, πέρασε στην αφάνεια για πεντακόσια έτη.

Το chia επέζησε χάριν της συνέχισης της καλλιέργειας του σε πολύ μικρές εκτάσεις, σε διάσπαρτες περιοχές των βουνών του νότιου Μεξικού και της Γουατεμάλας, μέχρι την έναρξη ενός ερευνητικού και αναπτυξιακού προγράμματος το 1991, με όνομα "Northwestern Argentina Regional Project".

Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, καλλιεργητές, εταιρίες καθώς επίσης και τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό από την Αργεντινή, την Κολομβία, τη Βολιβία, το Περού και τις ΗΠΑ, άρχισαν να συνεργάζονται για την παραγωγή του chia. Η ιδέα πίσω από το πρόγραμμα δεν ήταν μόνο να παρασχεθεί στους καλλιεργητές μια εναλλακτική καλλιέργεια, αλλά και η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας με την ένταξη του chia στη διατροφή των λαών της δύσης, ως πηγής ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, αντιοξειδωτικών και φυτικών ινών.

Chia - Μια φυσική πηγή λιπαρών οξέων ωμέγα 3 και αντιοξειδωτικών

Το Chia είναι η πλουσιότερη φυτική πηγή λιπαρών οξέων ωμέγα 3 και περιέχει φυσικά αντιοξειδωτικά. Διατίθεται ως πρώτη ύλη για χρήση σε διατροφικά και διαιτητικά συμπληρώματα. Η απαράμιλλη σταθερότητα των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων του Chia είναι το αποτέλεσμα των φυσικών αντιοξειδωτικών που περιέχει.

Η οξείδωση των λιπιδίων στα τρόφιμα είναι ένα μείζον θέμα που απασχολεί και τους καταναλωτές, αλλά και τις εταιρείες παραγωγής τροφίμων. Εάν δεν ελεγχθεί, η οξείδωση μπορεί να προκαλέσει αλλοιώσεις στη γεύση (χαρακτηριστικά γεύση ψαρίλας) και να προκαλέσει μακροπρόθεσμα εκφυλιστικές ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση όπως ο καρκίνος, καρδιαγγειακές παθήσεις, καταρράκτη, πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος και δυσλειτουργία εγκεφάλου.

Τα φυσικά αντιοξειδωτικά του chia, του δίνουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι όλων των άλλων πηγών ωμέγα 3 λιπαρών οξέων.

Όταν το Chia χρησιμοποιείται ως πηγή ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, δεν χρειάζονται επιπλέον τεχνητά αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Ε. Έχει αποδειχθεί ότι η βιταμίνη Ε αναστέλλει την προστατευτική δράση των καρδιαγγειακών φαρμάκων και μάλιστα προκαλεί οξειδώσεις όταν χρησιμοποιείται σε μεγάλες δόσεις.

Το Chia δεν έχει χοληστερόλη. Αυτή είναι η διαφορά του από το κρέας των ψαριών, τα έλαια των ψαριών, & τα ιχθυάλευρα, τα οποία περιέχουν σημαντικά ποσά. Για τους συνειδητοποιημένους καταναλωτές υγιεινών τροφών, το γεγονός αυτό δίνει στο chia ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων προϊόντων.

Το Chia μπορεί να αποθηκευτεί για χρόνια χωρίς να παρουσιαστούν αλλοιώσεις στη γεύση, τη μυρωδιά ή τη θρεπτική αξία του. Αυτό είναι ένα επιπλέον πλεονέκτημα έναντι των θαλάσσιων προϊόντων, δεδομένου ότι τα έλαια των ψαριών και τα ιχθυάλευρα, καθώς επίσης και τα έλαια και η σκόνες από τα φύκια, απαιτούν ειδικές συνθήκες συσκευασίας και αποθήκευσης προκειμένου να αποτραπεί ακόμη και στο ελάχιστο η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Το Chia είναι ένα προϊόν φιλικό προς το περιβάλλον. Η υψηλή περιεκτικότητα των φύλλων του σε έλαια, ενεργεί ως ισχυρή εντομοαπωθητική ουσία και εξαλείφει την ανάγκη των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την προστασία της παραγωγής.

Το Chia έχει μακρά ιστορία ως ανθρώπινη τροφή που ξεκινά με την καλλιέργειά του από τους αρχαίους μεξικανούς το 2.600 π.Χ. Ο αμάραντος, τα φασόλια, το chia και το καλαμπόκι, ήταν τα κύρια συστατικά της διατροφής των Αζτέκων και των Μάγια την περίοδο που έφθασε ο Κολόμβος στο Νέο Κόσμο. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν ακόμα αυτόν τον αρχαίο σπόρο για την παρασκευή ενός δημοφιλούς αναψυκτικού ποτού με όνομα "chia fresca", που καταναλώνεται στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική, καθώς επίσης στην Καλιφόρνια και την Αριζόνα των ΗΠΑ.

Το Chia είναι μια άριστη πηγή πρωτεϊνών, μετάλλων και βιταμίνης Β, είναι απλό στη χρήση με την προθήκη του κατά την παρασκευή τροφών και είναι ασφαλές στην κατανάλωσή του.


Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

τυρί και εθισμός

Εθισμένοι με το τυρί;


Ο Dr. Neal Barnard, γιατρός και πρόεδρος της Επιτροπής Παθολόγων Υπεύθυνης Ιατρικής στην Αμερική υποστηρίζει ότι το τυρί μπορεί να είναι τόσο εθιστικό όσο και η μορφίνη.

Εξηγεί ότι το τυρί είναι εθιστικό, επειδή σε αυτό περιέχονται μικρά ποσά μορφίνης από το συκώτι των αγελάδων. Στο βιβλίο του ‘Breaking the Food Seduction’ εξηγεί γιατί οι άνθρωποι εθίζονται σε προϊόντα όπως το τυρί, το κρέας, τη ζάχαρη και τη σοκολάτα.

Ο ίδιος γράφει: «Ο λόγος που πολλοί από μας δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς γαλακτοκομικά προϊόντα ερμηνεύεται με τη βοήθεια της βιοχημείας. Το τυρί, για παράδειγμα, περιέχει υψηλά ποσοστά καζεΐνης, μια πρωτεΐνη που... κατά τη διάρκεια της πέψης αποσυντίθεται και παράγει ένα είδος οπιούχας χημικής ένωσης, που ονομάζεται καζομορφίνη. Οι ίδιες οπιούχες ενώσεις θεωρούνται υπεύθυνες για το δεσμό μητέρας-νηπίου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που πολλοί από μας εξαρτόμαστε από γαλακτοκομικά προϊόντα».

Ο Dr. Barnard πιστεύει, ότι η έρευνά του θα μπορούσε να βοηθήσει υπέρβαρους ανθρώπους που μηνύουν εστιατόρια fast-food, αποδεικνύοντας ότι τα τρόφιμα που διακινούν είναι εθιστικά όπως ο καπνός! Έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα διατροφής και τρόπου ζωής, διάρκειας τριών εβδομάδων, για να βοηθήσει υπέρβαρους ανθρώπους να απαλλαγούν από τον “εθισμό” τους, αλλάζοντας τις συνήθειές τους, κάνοντας φυσική άσκηση, και βελτιώνοντας την ποιότητα του ύπνου τους.


Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Η Βιταμίνη Β12 και οι φυτοφάγοι

-Τι είναι και πώς παράγεται η Β12;
-Πώς απορροφάται στον οργανισμό;
-Τι προκαλεί η έλλειψη Β12;
-Ποιες είναι οι πηγές Β12 και ποια τα μειονεκτήματα;
-Γιατί είναι ρουτίνα το συμπλήρωμα Β12 στα ζώα που εκτρέφονται για το κρέας τους ή ακόμα και για τα σαρκοφάγα οικόσιτα ζώα;
-Χρειαζόμαστε πραγματικά συμπλήρωμα και γιατί;
-Είναι βλαβερό το συμπλήρωμα Β12; Γιατί τα συμπληρώματα έχουν τόσο μεγάλες ποσότητες Β12;
-Τι δείχνουν οι έρευνες για την επάρκεια των vegans σε Β12;
Στην περιγραφή του βίντεο υπάρχουν οι βιβλιογραφικές αναφορές που χρειάζεστε για να κάνετε την δική σας μελέτη.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Τσάι από βότανα - πως φτιάχνεται



"Να σου βράσω λίγο χαμομήλι για το στομάχι σου;" είναι η κλασσική πρόταση των μαμάδων όταν πονάει το στομάχι μας. Στην πρόταση αυτή υπάρχει όμως ένα λάθος.Τα βότανα δεν πρέπει να βράζονται όταν φτιάχνουμε τσάι.

Ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσουμε ένα φλιτζάνι τσάι από βότανα είναι:
  • η σωστή επιλογή βοτάνων....
  • η σωστή θερμοκρασία του νερού...
  • ο σωστός χρόνος έγχυσης....και...
  • η επιλογή των κατάλληλων σκευών....
Στον τρόπο παρασκευής καθοριστικό ρόλο παίζει η χημεία και η θερμοκρασία. Όλα αυτά μαζί μεγιστοποιούν την γεύση των τσαγιών από βότανα. Τα βασικά σκεύη που χρειαζόμαστε δεν διαφέρουν από βότανο σε βότανο ή από μείγμα σε μείγμα...
και έτσι έχουμε:

  1. τον βραστήρα.... για το βράσιμο του νερού μας
  2. το νερό.... το νερό είναι καλύτερα να είναι φιλτραρισμένο αν είναι "σκληρό", να μην περιέχει πολύ ασβέστιο, να μην είναι πολύ "μαλακό", να μην είναι αποσταγμένο διότι το αποσταγμένο νερό παράγει μια επίπεδη άνοστη γεύση και είναι άχρωμο και άγευστο
  3. η θερμοκρασία του νερού εξαρτάται πάντα από το βότανο που χρησιμοποιούμε ο δε χρόνος βρασίματος να είναι πολύ λίγος διότι το παρατεταμένο βράσιμο μειώνει το οξυγόνο και το τσάι μας θα είναι ηπιότερο....
  4. τα βότανα... τα βότανα πρέπει να είναι καλής ποιότητας να μην περιέχουν μούχλα και υγρασία και να είναι διατηρημένα σωστά. Τα ρίχνουμε σε νερό που έχει ήδη βράσει. Ποτέ δεν βράζουμε τα βότανα όταν θέλουμε να κάνουμε τσάι!
  5. την τσαγιέρα.... η τσαγιέρα έχει αποδειχθεί ότι είναι το ιδανικότερο και βασικότερο δοχείο εδώ και πάρα-πάρα πολλά χρόνια για την σωστή παρασκευή του τσαγιού μας. Πρέπει να είναι από τέτοιο υλικό ώστε να μην μεταδίδει στο τσάι μας γεύσεις από το δικό της υλικό κατασκευής και να μπορεί να διατηρήσει την θερμοκρασία στο σωστό σημείο καθ' όλη την διάρκεια που χρειάζονται τα βότανα να αναδείξουν τις ιδιότητες τους -να εξαχθούν τα αιθέρια έλαιά τους και να αναδειχθεί το άρωμά τους. Αυτός ήταν και είναι ο λόγος που οι τσαγιέρες ήταν πάντα κατασκευασμένες από ακριβές πορσελάνες ή γυαλί.
Το τσάι ή το μείγμα των βοτάνων μπορούμε να το ρίχνουμε χύμα μέσα στην τσαγιέρα και μετά το τέλος της έγχυσης να το σουρώνουμε με ένα σουρωτήρι στο φλιτζάνι μας. Υπολογίζουμε συνήθως ένα κουταλάκι του γλυκού βότανα για 200 ml νερό.

Η θερμοκρασία του νερού ποικίλει ανάλογα με τα βότανα. Κάθε βότανο έχει διαφορετικές απαιτήσεις όσον αφορά την βέλτιστη θερμοκρασία του νερού και του χρόνου έγχυσης. Εκείνο που πρέπει να προσέχουμε είναι να αποφεύγουμε να ρίχνουμε νερό που βράζει πάνω στα βότανά μας διότι καίγονται τα φύλλα και η ισορροπία των αρωμάτων και της γεύσης ανατρέπεται.

Έτσι, για παράδειγμα, η θερμοκρασία του νερού για το πράσινο και λευκό τσάι δε θα πρέπει να είναι πάνω από 80 βαθμούς Κελσίου και ο χρόνος έγχυσης 2-4 λεπτά. Ενώ για τα περισσότερα βότανα η θερμοκρασία νερού πρέπει να είναι περίπου στους 100 βαθμούς Κελσίου και ο χρόνος έγχυσης 7-10 λεπτά.

Μετά δε το πέρας της παρασκευής του τσαγιού μας δεν πρέπει να απομένουν υπολείμματα από το τσάι και τα φύλλα των βοτάνων στην τσαγιέρα. Αυτή πρέπει να πλένεται με ζεστό νερό χωρίς σκληρά απορρυπαντικά.
 ***
 Αν τώρα θέλουμε να φτιάξουμε κρύο τσάι - ιδανικό για τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες - ο τρόπος αλλάζει ελάχιστα:
  • βράζουμε ποσότητα νερού που αντιστοιχεί σε ένα ποτήρι...
  • προσθέτουμε τόσα κουταλάκια του γλυκού βότανο όσα και τα ποτήρια που θέλουμε να φτιάξουμε... Αν θέλουμε να φτιάξουμε έξι ποτήρια με τσάι μέντας, βάζουμε έξι κουταλάκια αποξηραμένη μέντα στο νερό κι αφήνουμε για 7-8 λεπτά. Στραγγίζουμε σε γιάλινη κανάτα και προσθέτουμε άλλα 5 ποτήρια νερό ή 4 ποτήρια και πάγο αρκετό για άλλο ένα (το έκτο είναι αυτό που βράσαμε) και
  • το συντηρούμε στο ψυγείο για 2-3 μέρες
Στην υγειά σας!


Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Ντιπ μαϊδανού

Πέστο με Μαϊδανό



Συστατικά

  • Φύλλα Μαϊδανού – από 3 ματσάκια
  • Σκελίδες σκόρδου – 3
  • Χυμός λεμονιού – από 1 λεμόνι
  • Σπόροι κουκουναριού – 50 γραμμάρια (Οι σπόροι κουκουναριού είναι οι καλύτεροι γι’ αυτό. Αλλά αν δε βρεις, μπορεί να χρησιμοποιήσεις καρύδια)
  • Λάδι – 3 κουταλιές
  • Αλάτι για τη γευση


Προετοιμασία

Καβουρντίστε ελαφρά τους σπορους κουκουναριού και φτιάξτε μια τραχιά ξηρή σκόνη. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ωμούς σπόρους κουκουναριού αν θέλεις.

Καβουρντίστε ελαφρά το σκόρδο. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ωμό σκόρδο αν θέλεις.

Αναμείξτε χοντροκομμένα τον μαϊδανό και το σκόρδο με το χυμό λεμονιού και το λάδι. Μην φτιάξετε μια λεπτή ζύμη, καθώς αυτό χαλάει τη γεύση.

Προσθέστε χοντροκομμένη σκόνη σπόρων κουκουναριού και ανακατέψτε σε χαμηλή θερμοκρασία, όσο για να αναμιχθεί καλά με την υπάρχουσα ζύμη. Μην προσθέσετε νερό σ’ αυτήν την συνταγή.

Χύστε την σε ένα μπολ.

Απλώστε πάνω σε ψωμί/ζυμαρικά.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Βεγκανισμός και περιβαλλοντικά οφέλη

Ένα πολύ σημαντικό κίνητρο για την υιοθέτηση της φυτοφαγίας αποτελούν οι τεράστιες επιπτώσεις των βιομηχανοποιημένων κτηνοτροφικών μονάδων στο περιβάλλον, και ιδιαίτερα στο νερό και τα δάση. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η ανάπτυξη του πληθυσμού πάνω στον πλανήτη και η τεράστια βιομηχανοποίηση όλων των φάσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στο περιβάλλον. Εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο στερούνται επαρκούς τροφής και δισεκατομμύρια ανθρώπων ζουν δίχως πόσιμο νερό, κατάσταση που επιβάλλει την υιοθέτηση βιώσιμων τρόπων παραγωγής τροφής που δεν επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση του πλανήτη.

Η εντατική καλλιέργεια αποτελεί μία από τις πιο πολυέξοδες σε ενέργεια και καταστροφικές για το περιβάλλον βιομηχανικές δραστηριότητες. Ο σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να επανεξετάσει τις διαιτητικές του συνήθειες και να κάνει συνειδητές επιλογές.

Η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος έχει τετραπλασιαστεί τα τελευταία πενήντα χρόνια και τα ζώα παραγωγής γάλακτος και κρέατος αυτή τη στιγμή ξεπερνούν τους ανθρώπους στη γή σε αναλογία 3 προς 1. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότερα δάση ανά τον κόσμο να αποψιλώνονται για να δημιουργηθούν νέα βοσκοτόπια μια που τα ήδη υπάρχοντα δεν επαρκούν.

Έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τον Οργανισμό Διατροφής και Αγροκαλλιέργειας των Ηνωμένων Εθνών(FAO), την Αμερικανική Ένωση για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID)και την Παγκόσμια Τράπεζα , καταλήγει ότι η βιομηχανία του κρέατος "ενεργεί άμεσα σε βάρος της γης, του νερού, του αέρα και της βιοποικιλότητας μέσω της παραγωγής εκατομμυρίων τόνων κοπριάς, χρησιμοποιεί μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πηγές τροφής προερχόμενες από τα ίδια τα ζώα. Η υψηλή συγκέντρωση αμμωνίας στην ατμόσφαιρα γύρω από τις βιομηχανοποιημένες φάρμες, προκαλεί τοπικές όξινες βροχές, μόλυνση του νερού και αποψίλωση των δασών".

Το 70% των σιτηρών και των σπόρων που καλλιεργούνται στον πλανήτη μας προορίζονται για ζωοτροφές. Οι επιστήμονες που υποστηρίζουν τη χορτοφαγία ή φυτοφαγία, δηλώνουν πως με αυτές τις ποσότητες μπορούν να τραφούν πολύ περισσότεροι άνθρωποι από ότι αν παραχθεί τελικά κρέας από τα ζώα αυτά.Συγκεκριμένα, 7 κιλά σιτηρών απαιτούνται για την παραγωγή ενός κιλού βοδινό και η αναλογία είναι  4 προς 1 για το χοιρινό και 2 προς 1 για τα πουλερικά. Για να το απλοποιήσουμε περισσότερο το βοδινό σε ένα χάμπουργκερ θα αντιστοιχούσε σε σιτάρι αρκετό να παράγει 5 φραντζόλες ψωμί!!  Έτσι φαντάζομαι πως γίνεται κατανοητό πως με την αυστηρά φυτοφαγική διατροφή όχι μόνο δε συμμετέχουμε στη σφαγή των ζώων και την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά μπορούμε να εξαλείψουμε την πείνα για εκατομμύρια ανθρώπους.

Υπάρχουν άπειρα βιβλία επάνω στο θέμα αυτό, και δεν έχουμε τον χώρο εδώ να αναλύσουμε έναν έναν τους λόγους για τους οποίους οι κρεατοφαγία κάνει κακό στο περιβάλλον μας. Ένα τέτοιο βιβλίο ονομάζεται “Diet for a Small planet” (20th Century Edition) και είναι γραμμένο από την Frances Moore Lappe.

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Καλώς ορίσατε...

...σε ένα διαφορετικό τρόπο διατροφής που κατ' ουσίαν είναι και διαφορετικός τρόπος ζωής.

Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για

  • να καλύψει τις ανάγκες της φυτοφαγικής μας ομάδας
  • να ενημερώσει για τις δράσεις της ομάδας vegans of Thessaly
  • αυστηρά φυτοφαγικές συνταγές
  • ενημέρωση σχετικά με τη φυτοφαγία, τα δικαιώματα των ζώων, το περιβάλλον
  • πληροφορίες για τις ιδιότητες των τροφών και πως αυτές μπορούν να βοηθήσουν τον οργανισμό μας
  • ανταλλαγή απόψεων
Τι είναι η αυστηρή χορτοφαγία ή φυτοφαγία (veganism);

Η αυστηρή ή ολική χορτοφαγία/φυτοφαγία (veganism) - γνωστή και ως 'καθαρή' φυτοφαγία - είναι μία φιλοσοφία ή/και ένας τρόπος ζωής που αποφεύγει τη χρήση ζώων ή ζωϊκών προϊόντων για τροφή, ένδυση ή άλλους σκοπούς. Πρακτικά, ένας αυστηρά φυτοφάγος δεσμεύεται στην αποφυγή κατανάλωσης όλων των ζωϊκών προϊόντων (κρέας, ψάρι, κοτόπουλο, μέλι, αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα) όπως και προϊόντα απο γούνα, μαλλί, κόκκαλα, δέρμα, φτερά, μαργαριτάρια, κοράλια και άλλες ζωϊκές πηγές. Οι περισσότεροι αυστηρά φυτοφάγοι αποφεύγουν τα προϊόντα που έχουν πειραματιστεί πάνω σε ζώα.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...